اکبر نحوی، استاد زبان و ادبیات فارسی، پژوهشگر، مصحح، نسخه‌شناس، شاهنامه‌پژوه و سعدی‌شناس در سن ۶۶سالگی درگذشت. مراسم تشییع پیکر اکبر نحوی فردا در محوطه مسجد دانشگاه شیراز برگزار می‌شود و پیکرش برای خاکسپاری به قم منتقل خواهد شد. /ایسنا
«دیار اجدادی» نوشته فرناندو آرامبورو با ترجمه علیرضا شفیعی‌نسب از زبان اسپانیایی منتشر شد. این کتاب در ۸۰۰ صفحه با شمارگان ۱۰۰۰ نسخه و قیمت ۱۷۳ هزار تومان در نشر خوب راهی بازار کتاب شده ‌است./ایسنا
«ژان میشل فرودون» نویسنده و منتقد مشهور نشریات لوموند و کایه دو سینما و مدرس سینما در دانشگاه سوربون پاریس پس از دیدن فیلم «آتابای» ساخته نیکی کریمی، نقدی درباره این فیلم نوشت. او معتقد است «آتابای» نه تنها بر توانایی‌های نیکی کریمی در مقام فیلمساز دلالت می‌کند، بلکه گواهی بر آزادی درونی‌اش است./روابط عمومی
کریستوفر نولان در حال اضافه کردن ستاره‌های بیشتری به جمع بازیگران فیلم درام تازه خود با موضوع جنگ جهانی دوم یعنی «اوپنهایمر» است./مهر
«ایوب خان» به جدول اجراهای بیستمین جشنواره نمایش‌های آیینی و سنتی افزوده و این رویداد میزبان چهارده نمایش در آخرین روز برگزاری خواهد شد./مهر

مسعود طاهری
نویسنده و فیلمساز
این روزها خیلی‌ها گمان این دارند که اگر مستندسازی درباره جنگ و مضامین دفاع ‌مقدسی فیلمی بسازد، لابد نانش در روغن است و وضعش خوب می‌شود؛ در وهله اول باید گفت اگر کسی سراغ فیلمسازی مستند برود، باید بداند که از این راه نمی‌تواند معاش زندگی‌اش را تأمین کند و دیگر اینکه درخصوص مضامین دفاع‌مقدسی فیلم ساختن هم دردسرهای خاص خود را دارد، چرا که بسیاری از نهادها و سازمان‌ها و حتی برخی افراد خود را صاحب اختیار این حوزه می‌دانند و اگر شما خارج از مدار و خطوط‌شان فیلمی بسازید و حرفی بزنید، به احتمال زیاد بودجه‌ای که قرار است به دست شما برسد بلوکه می‌شود، یا اگر با هزینه خود سرمایه‌ای گذاشته‌اید که فیلم را بسازید گرفتار قهر و اخم بسیاری که اشاره شد می‌شوید و حتی ممکن است مُهر بایکوت هم بر پیشانی فیلمتان بخورد. بخصوص اگر فیلمی در مورد زنان در جنگ ساخته باشید مشکلات و مصائب‌تان دوچندان است. البته درعین ‌حال هستند کسانی کاملاً موافق جریان، فیلم بسازند و معاش خود را بی‌دردسر تأمین کنند. فیلم جنگی ساختن سخت است و البته نیاز به هزینه دارد، دیگر فیلمسازی با جیب خودش نمی‌تواند فیلمی در این حوزه بسازد، حال طرح و ‌بن‌مایه فیلم اگر مطابق فکر فلان مدیری که بودجه فعلاً در دستان او است، نباشد، آن فیلم قطعاً ساخته نمی‌شود، حال موضوع هرچه که می‌خواهد باشد. چه اشکالی دارد که مدیران در این عرصه هم دایره نظرات تنگ حکمیانه‌شان را کمی بازتر کنند تا فیلم‌های انتقادی در حوزه جنگ و دفاع مقدس هم ساخته شود و مسائل هم در فیلم‌ها و هم در خارج از فیلم به صورت جدی مورد بحث قرار گیرند؟ چه اشکالی دارد که برخی از افراد به ظاهر غیرخودی ـ البته از دید همان مدیران خودی ـ هم بتوانند در مورد مسائل دفاع مقدس فیلمی بسازند و دیدگاه‌هایشان را مطرح کنند؟ فیلم (تفنگ برادرم) با اینکه از بودجه بسیار محدود یکی از سازمان‌های ذیربط استفاده کرده و فیلمساز فیلمش را ساخته اما بدون وابستگی حزبی، گروهی و سازمانی بسیار آزادمنشانه سعی کرد روایتی از یکی از اسطوره‌های زن دفاع مقدس ارائه کند که برای هر ایرانی که آن را تماشا می‌کند افتخاربرانگیز است، فیلم در مورد یکی از قهرمانان زن دفاع مقدس به نام خواهر بسیطی و فراز و نشیب‌های زندگی او است که در پاره‌ای از بخش‌های فیلم احساس افتخار دارید، در پاره‌ای از بخش‌هایش حس درد و در برخی حس شرم‌ دارید، جمع کردن این همه احساسات متضاد در یک قصه عنایتی است که فکر می‌کنم خداوند به زندگی خود خواهر نصرت بسیطی کرده است تا خود فیلمساز.
قصد این نوشته این نیست که به ارزش‌های سینمایی این فیلم یا امثال آن اشاره شود که در جای خود مقتضی است منتقدان سینمایی به آن بپردازند، هدف بیان دردی است غیر اینها کان را دوا نباشد. با تلاشی که فیلمسازانی  ـ که اگر سراغ این موضوعات آمده‌اند قطعاً دردمند بوده‌اند ـ برای چنین فیلم‌هایی به خرج ‌می‌دهند، از جمله زحمتی که کارگردان و تهیه‌کننده همین مستند یعنی کامران جاهدی که برای این فیلم کشیده، نباید قرار باشد که نه تنها مورد عنایتی قرار نگیرند بلکه تاوان‌های بزرگی را به جرم علاقه به این حوزه پس بدهند و مورد بی‌مهری و ظلم و حتی سرگردانی واقع شوند. این دردی بود که خود نگارنده این سطور در ساخت فیلم مستند «شیرزنی به نام مادرجبهه‌ها» که آن هم در مورد یکی دیگر از زنان تأثیرگذار در دفاع مقدس بود، متحمل شده و هنوز زخم آن را بر جان دارد.

فرهنگی: بخش‌های «گنجینه‌های سینمای ایران» و «همایش‌های علمی سینمای ایران» دو بخش جانبی است که به‌عنوان برنامه‌های فرهنگی به چهلمین جشنواره فیلم فجر اضافه شده است. هدف از برپایی همایش‌های علمی سینمای ایران، ایجاد مفاهمه و هم‌افزایی در افق اندیشه‌های سینمایی و اندیشه‌های فرهنگی، با رویکرد مطالعات میان‌رشته‌ای و با حضور بزرگان و اندیشمندان عرصه فرهنگ و سینماست. بخش‌ «گنجینه‌های سینمای ایران» اما علاوه بر سینماگران برای سینمادوستان هم اتفاقی جذاب است که ارزش علمی و هنری قابل توجهی دارد. نمایش نسخه مرمت شده فیلم‌های خاطره‌انگیز ادوار گذشته تلاشی است برای دیده شدن همه سینماگران و همه آنهایی که اعتبار و جایگاه امروز سینمای ایران بدون حضور و هنرشان قابل تصور نیست.
جعفر گودرزی رئیس انجمن منتقدان و‌نویسندگان آثار سینمایی ایران به «ایران» از کارکرد بخش «گنجینه‌های سینمای ایران» گفته است که در ادامه می‌خوانید.
فرصتی ناب برای بازبینی کلاسیک‌ها
در اتفاق مبارکی به‌نام «گنجینه‌های سینمای ایران» شاهد نمایش نسخه‌های مرمت شده فیلم‌های ارزشمند تاریخ سینمای ایران خواهیم بود.در واقع نمایش فیلم‌های مرمت شده و باکیفیت تاریخ سینمای ایران فرصت نابی برای بازبینی کلاسیک‌های سینمای ایران به مخاطبانی داده و می‌دهد، بخصوص برای آنهایی که این فیلم‌ها را بر پرده ندیده‌اند.
بازتولید نوستالژی‌های سینمایی
 تماشای فیلم‌های کلاسیک روی پرده را می‌توان یک استراتژی جذاب برای احیا و بازتولید نوستالژی‌های سینمایی دانست که فارغ از جذابیت‌های سرگرم کننده و تجدید خاطرات تماشای فیلم در گذشته، امکانی برای نقد و ارزیابی بهتر آنها بویژه از حیث فنی و تکنیکی برای منتقدان فراهم می‌کند تا فیلم را در قابلیت‌های بصری پرده سینما نه قاب تلویزیون، مورد تحلیل قرار دهند.
تحکیم هویت تاریخی سینمای ایران
بخش گنجینه‌های سینمای ایران، مخاطب و سینماگران ایرانی را به گذشته و ریشه و هویت تاریخی سینمای ما آشنا کرده یا به یاد می‌آورد. در واقع می‌توان دو کارکرد مهم برای بخش گنجینه‌های سینمای ایران ترسیم کرد؛ یکی ریشه‌یابی و احیا و تحکیم هویت تاریخی سینمای ایران و دیگری آشنایی نسل جدید با گذشته سینمای ایران و قابلیت‌ها و توانمندی‌ها و ضعف و کاستی‌های آن. تجربه‌‍‌ای که هم به درک تاریخی سینمای ایران کمک کرده و هم فرصتی برای تماشای آثار ارزشمند تاریخ سینمای ایران روی پرده ایجاد می‌کند و همچنین از این طریق با احیای نوستالژی‌ها و خاطرات سینمایی افراد، شور و شکوه بیشتری به کالبد سینمای ایران دمیده می‌شود.

گروه فرهنگی: برگزیدگان نخستین کنگره شعر «سردار سربداران» با حضور خانواده شهید حاج‌قاسم سلیمانی، جمعی از مسئولان کشوری و اهالی ادبیات معرفی شدند. در این مراسم که شامگاه پنجشنبه به میزبانی تالار وحدت برگزار شد، مرتضی امیری اسفندقه، دبیر کنگره در ابتدا با بیان اینکه این کنگره اختتامیه ندارد گفت: «این مراسم افتتاحیه‌ای برای کنگره بعدی است، کنگره خوبی را سپری کردیم و اشعار بسیاری به دبیرخانه رسید که به تأیید هیأت داوران، بدون جانبداری بودند.»
به‌گفته امیری اسفندقه، اشعار ارسالی به دبیرخانه در تمام قالب‌ها بوده‌اند و قرار شده برای دوره‌های بعدی شاهد اضافه شدن بخش دیگری از جمله نقاشی، تئاتر و... به این رویداد فرهنگی باشیم. زینب سلیمانی فرزند سردار شهید حاج قاسم سلیمانی نیزاز جمله سخنرانان بود که گفت:«افرادی که حاج‌قاسم را می‌شناختند، می‌دانستند که دوستدار شعر و ادب بود. در آستانه دومین سالگرد شهادت سردار سلیمانی هستیم. همایش امروز گام کوچکی برای تکریم این الگوی انسانیت و بزرگداشت مجاهدت‌های اوست.سردار سربداران کوششی شاعرانه، زیبا و هنرمندانه‌ برای معرفی حاج قاسم است و وظیفه اصلی بنیاد سردار سلیمانی هم همین است.»
سردار محمدرضا فلاح‌زاده جانشین سپاه قدس، از همرزمان شهید سلیمانی نیز در بخش دیگر این مراسم با تأکید بر اینکه آنچه وی را متمایز و سردار دل‌ها کرد همانا راز و نیاز خالصانه با معبود و اخلاصش بود. وی ادامه داد: «تحت هیچ شرایطی از مبارزه با کفر و شرک و دشمنان اسلام و مسلمین دست نخواهیم کشید و اگر هزاران بار ما را قتل‌عام کرده و مجدد زنده شویم باز هم راه و روش و منش و رسم زندگی حاج قاسم سلیمانی را ادامه خواهیم داد و هرگز در این راه خسته نخواهیم شد.» سید‌علی موسوی گرمارودی، سعید یوسف نیا و علیرضا قزوه از جمله شاعران حاضر در این مراسم بودند که شعرخوانی کردند و سپس از کتاب نخستین کنگره شعر سردار سربداران رونمایی شد. در ادامه از افشین علا برای سرودن منظومه «سردار نامه» و همچنین از سعید حدادیان مداح اهل بیت(ع) تقدیر شد. گفتنی است که در شعر کلاسیک، «غلامرضا کافی» از فارس برای اثر «ای پارسای پارسی» به رتبه نخست دست یافت، در بخش شعر نو اما هیأت داوران اثری را شایسته رتبه نخست اعلام نکردند. در این مراسم سردار فدوی جانشین فرمانده سپاه، احمد وحیدی وزیر کشور، مصطفی چمران رئیس شورای شهر تهران، حمید شاه‌آبادی معاون سیمای رسانه ملی و جمعی از شعرا نیز حضور داشتند.